dinsdag 26 juni 2007

Dat komt ervan...

Ons land is een prachtig land. Jammer alleen, dat zoveel politieke partijen zich ermee bemoeien. De mensen zijn veel te aardig, want dat kleine stukje grond, een postzegeltje, wordt veel te aantrekkelijk gemaakt voor ieder die er maar zijn geluk wil zoeken. En dat is nu eenmaal een onmogelijkheid. Als je op elkaars lip gaat zitten, de natuur plaats moet maken voor beton en asfalt en vervolgens met de regelmaat van de klok in de file moet gaan staan om bijvoorbeeld die nog altijd prachtige stukjes natuur op te gaan zoeken, dan weet je, dat het al te druk is.

Ons land. Wie spreekt er nog van 'ons' land? Negen van de tien keer hoor of lees ik 'dit' land. Dat verraadt, zonder dat men er - wellicht onbewust - van doordrongen is, dat wij het aan het verliezen zijn. Onze akkers en weilanden aan bebouwing en wegen. Want mensen moeten toch ergens wonen en werken. Onze democratie aan de politiek. In hoeverre hebben wij nog eigenlijk wel een democratie? 'Ons' land was een democratie. 'Dit' land echter is een particratie.

Ach, zo las ik vanmorgen, het CDA en de CU vinden een referendum over het nieuwe Europese verdrag niet meer nodig. Onze minister-president Balkenende heeft immers zo zijn best gedaan de grondwet af te laten blazen. En we hoeven ook geen Europees volkslied, waarvan ik mij nog altijd afvraag welk land daar de woorden bij zou hebben mogen leveren. Kortom, het zit allemaal zo goed in elkaar, dat het volk weer gerust kan zijn.
Wat ik mij dan bedenk is, zou hij het soms enigszins in de broek doen van angst om het volk dan nog maar eens te raadplegen? Want neen, hij mag niet afgaan. Niet nog eens.
Voor wie trouwens? Voor Brussel of voor 'dit' volk? Hoort hij daar niet alle vertrouwen in te hebben?

Ook 'onze' seculiere staat krijgt een knauw. Zo stiekenweg wordt dat steeds duidelijker. Niet iedere allochtoon past zich zo zondermeer aan. Vaak zelfs in tegendeel. Nogal wat bestuurders menen dat wij maar enigszins moeten inschikken en ons de middeleeuwse fratsen moeten laten welgevallen. Hoevelen zijn niet uit hun wijken gepest door allochtonen met vooral islamitische achtergronden? Moeten wij zo hier en daar niet wat ver inschikken? De wereldoverheersing van hun profeet Mohammed is er niet uit te krijgen. Wie durft nog te spreken van een geslaagde integratie, die na zo'n slordige veertig jaren nog steeds op zich laat wachten? We zien, in tegendeel, steeds meer eisen die van islamitische kant op ons afkomen. Op ons...

Als je je al jaren bemoeit met de politieke invloed, aanvankelijk door ingezonden brieven, en later door via het internet mee te gaan babbelen op fora, tja, dan ontmoet je mensen, die in veel opzichten jouw mening delen. Of juist niet. En dan, op een gegeven moment, sta je opeens voor het blok. Of in dit geval voor het blog.
Tja, dat komt er nou van. Nu ja, ik zal daar op den duur ook wel wat verstand van krijgen. En anders kan ik altijd nog de hulp inroepen van onze, ja, ja, onze 6 Meibeweging, een initiatief van allemaal mensen die van 'dit' land weer 'ons' land willen maken.
En hopelijk wordt het ook uw beweging!

TP