Wie de laatste maanden het proces tegen Wilders heeft gevolgd, de Kamerdebatten en zich in de media heeft laten voorlichten over onze democratie en welke wissel de religie op onze democratische vrijheid van meningsuiting legt, kan niet anders dan constateren dat we gegijzeld worden door religieuze waan.Volgens democratische beginselen zijn kerk en staat strikt gescheiden en hebben mensen recht op de vrijheid zaken aan de kaak te stellen, van mening te verschillen en zich te uiten, maar zolang we maar het eigen nest bevuilen is er niets aan de hand, maar bekritiseren wij een religie die de laatste decennia Europa overspoelt dan is Leiden in last.
De traditionele linkse partijen (die doorgaans historisch gezien nimmer iets met religie te maken wilden hebben, want religie is opium voor het volk) is het aan de kaak stellen van bepaalde groeperingen die zich op basis van religieuze gronden zich onttrekken aan de spelregels van de democratie, namelijk wel kritiek hebben op ONZE regels en wetten, maar geen enkele kritiek accepteren op hun religie en daarbij dankbaar misbruik maken van diezelfde regels en die ten faveure van hun eigen religie uitleggen, ineens discriminatie en tweedeling en dus verwerpelijk gedrag.
Je mag dikke boeken schrijven over de katholieke kerk en zijn misstanden, je mag iedere gereformeerde of hervormde geloofsgenoten en hun afwijkende regels aan de kaak stellen, satirisch, bespotten of op de man spelen, het maakt niet uit, dan is het vrijheid van meningsuiting en mag je de Paus gerust Popi Jopi noemen of pedofiele misstanden en misbruik keihard neersabelen, maar o wee diegene die uithuwelijken van bijna kleuters bespottelijk maakt die wacht hel en verdoemenis.
Over de Bijbel en de Thora zijn dikke lijvige werken geschreven, TV programma’s en films gemaakt, werden God en Jezus op de hak genomen het behoorde allemaal tot de vrijheid van de ongelovigen en criticasters en hoefde niemand voor zijn leven te vrezen.
Die tijden zijn veranderd, heel sterk veranderd, die bevochten vrijheid, waar bloed voor heeft gevloeid, waar dictators voor zijn verdreven en politieke systemen van onderdrukking zijn ontmanteld, hebben nieuwe burgers ineens de samenleving gegijzeld, want hun religie laat geen spot, satire en vrijheid van meningsuiting toe en buigen onze magistraten, bestuurders en regenten voor de druk van de onverdraagzamen die zichzelf presenteren als vredelievenden.
Neem nu het nieuwe boek De islam - kritische essays over een politieke religie levert meteen een aantal krantenartikelen op in Nederland en België met de titel die alles zegt Doodsbang voor boek over islam, waarin uit de doeken wordt gedaan hoe bang uitgevers, publicisten en medewerkers zijn om hun naam aan deze uitgave te verbinden.
Zo ver zijn we al gekomen, censuur, angst, schuilnamen en dat alles uit naam van de vredelievende, want wie kritiek heeft en zaken bij hun naam noemt is een ketter en dient in het vagevuur terecht te komen, gestenigd te worden en moet vrezen voor zijn leven en dat van zijn familieleden, omdat er wel ergens een fatwa over hen uitgesproken kan worden.
VRIJHEID VAN MENINGSUITING en VRIJHEID VAN RELIGIE de laatste muilkorft de eerste.
Keer op keer moeten we aanhoren dat het beledigen van deze religie ongepast is, maar iedere kritiek wordt als een belediging beschouwd en dus staat deze religie op gespannen voet met ons democratische recht van vrijheid van meningsuiting en sterker nog zelfs met iedere andere vorm van religieuze uiting.
Welke schrijver, filmmaker, politicus die kritiek had en heeft op de ons bekende religies niet Islamitisch zijnde moet zich beschermen met bodyguards en voor zijn leven vrezen ??, geen enkele !! maar wee hem of haar die kritisch is over de religie der vredelievenden, die kan zijn borst nat maken en met een beetje geluk alleen een boete van een magistraat krijgen, maar vaker is het uiten van dergelijke kritiek een ongezonde bezigheid.
Wanneer kwam er een Poolse of Zweedse minister naar Nederland om zijn onderdanen die hier werken en leven te vertellen dat zij vooral éérst en vooral Pools of Zweeds moeten blijven, maar wel moeten integreren, niet dus maar vanuit Marokko en Turkije komt men doodleuk de nieuwe Nederlanders vertellen dat zij hun oude land niet mogen vergeten.
Als Nederlander had ik het recht Atheïst te zijn, was ik verzekerd van een vrije mening en mocht ik anderen bekritiseren zoals zij mij mochten bekritiseren, hebben we de inquisitie tegen ketters en ongelovigen afgeschaft en mocht ik uitkomen voor mijn mening.
Rechtsongelijkheid op basis van religie was onbekend, maar nu mag ik NIET met een pet of pruik op, op de foto voor mijn pas of persoonsbewijs, maar zodra je de Islam omarmt mag je als vrouw ineens verpakt in een hoofddoek ineens wel op het papiertje afgedrukt worden.
Over smaak valt niet te twisten en niet iedereen is gecharmeerd van bepaald taalgebruik, maar als Paul de Leeuw platvloers mag zijn, dan moet men anderen niet vervolgen omdat ze grof, of weerzinwekkend, of krenkend zouden zijn, dat is een persoonlijke perceptie, kwestie van smaak of lange en/of wat kortere tenen, maar niet een reden iemand te vervolgen en de samenleving te ontwrichten.
Kortom de Nederlandse zo geroemde tolerantie en verdraagzaamheid zijn gegijzeld door lieden die via wet, intimidatie en religieuze dwangneurose kortte metten hebben gemaakt met die vrijheid, trouwens hoeveel bedrijven hebben gebedsruimten voor Joden, Boedhisten, Katholieken en andere gelovigen……………….vreemd genoeg zult u deze niet snel kunnen vinden, maar voor die andere religie is het ineens een noodzaak.
Een democratie die zich laat ringeloren door een religie is geen democratie meer, maar een religieuze staat, waarin een schijndemocratie de seculiere staat heeft vervangen, iedereen is vrij om datgene te geloven wat hij/zij wil, maar binnen onze samenleving kan en mag het niet zo zijn dat je anderen dwingt om jouw religieuze wetten en regels BOVEN die van de rechtsstaat te stellen, dan stel je jezelf buiten die samenleving en is het verre van vreemd dat mensen die houding verwerpen en afwijzen.
Theo van Gogh werd door een fanaticus vermoord, anderen werd hun kritiek in hysterie gesmoord, zo werd en wordt de vrijheid van het woord in angst en achterdocht ondemocratisch in een religieuze waan van zelfcensuur minder en minder gehoord en dat vind ik nu pas echt ongehoord.
--
Columns van Cor Stoker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten